مثل بارون جنس رويا
ولي حرفات آسموني

شعر تو قصه دريا
عكس خوبت مربوني

با تو تا اون سر دنيا آسمونا زير پامه
بي تو اما دور ابرا امتداد گريه هامه

بي تو خسته اما زخمي
بي تو شبهام بي نسيمه

وحشت بي تو پريدن
تلخي دلواپسيمه

بي تو خسته اما زخمي
بي تو شبهام بي نسيمه

وحشت بي تو پريدن
تلخي دلواپسيمه

همه وادل همه شيدا
من ولي عاشق ترينم

با تو من اوج ستاره
بي تو هيچم كمترينم

طعم حرفات طعم بارون
حرف لب هات همزبوني

بين اين همه مسافر
تويي كه برام ميموني




 

شب بخير اي آخرين اميد من
نذار تاريكي تو قلبت بنشينه

چشاتو بروي شهر شب ببند
تا چشاي كوچيكت خواب ببينه

ميدونم خواب ستاره ميبيني
خنده هات براي من غريبه نيست

با مداد نقره اي رو تن ماه
همه ي آرزوهاتو بنويس

غروبا تو سرزمين خواب تو
بوي تنهايي و غربت نمياد

توي كوچه هاي سبز اون بجز
صداي پاي محبت نمياد

فرصت موندن تو شهر خواب كمه
دلتو به آسمون گره بزن

پا بزار تو جاده هاي كهكشون
شب بخير اي آخرين اميد من


 

براي آخرين بار خدا کنه بباره
تو اين شب کويري
يه قطره از ستاره

هميشه بودي و من تو رو نديدم انگار
بگو ، بگو که هستي ، براي آخرين بار

وقتي دوري ، تنهاييم نزديکه
قلبم بي تو مي ترسه تاريکه



چه لحظه ها که بي تو
يکي يکي گذشتن
عمرمو بردن امّا يه لحظه بر نگشتن

تو چشم من نگاه کن
منو به گريه نسپار
حالا که با تو هستم
براي اوّلين بار


براي آخرين بار



وقتي دوري ، تنهاييم نزديکه
قلبم بي تو مي ترسه تاريکه



ترانه ي تيتراژ پاياني سريال تلويزيوني براي آخرين بار که در ايّام ماه مبارک رمضان سال 1384 از شبکه تهران پخش مي شود